Door een nieuwe bril zag ik tussen al het lekkers eindelijk die ene elstar liggen, de ster onder de appels, die al die tijd gewoon voor mijn neus lag...
Tjeetje ze lag al die tijd pal voor mijn neus en zag haar gewoonweg niet. Verblind was ik. Jarenlang droeg ik een roze bril, ze was versleten, viel van ellende uit elkaar en toch kon ik geen afstand van haar doen. Tot op een gegeven moment ik haar kwijt was en tot op vandaag weet ik niet meer waar ze is gebleven. Achteraf gezien was dit alweer een gemiste signaal was dat het nodig was om de wereld in mij en om mijn heen anders te gaan bekijken.
Ondanks dat ik mijn fantastische bril miste, keek ik nog steeds de wereld in alsof ik haar nog steeds op had. Het voelde geweldig om de wereld door deze kijkers te bekijken. Ik zag alles rooskleurig, optimistisch en hoopvol en dat omschrijft mij ook: liefdevol, vredig, verdraagzaam en vrij. Dat zit diep geworteld in mij en dat zal ook blijven alleen weet ik ook wel je niet blind te staren en dat het ook goed is je kijk zo nu en dan te verbreden, oftewel te verdiepen om de werkelijkheid onder ogen te zien. Onze wereld, die een illusie is, is ook de realiteit en die is niet niet zo rooskleurig. Van die wereld word ik heel verdrietig en mag mij eerlijk gezegd daar graag voor verstoppen. Het doet mij pijn, zo'n pijn wat een wreedheid en onnodig leed er heerst. En dat in deze moderne tijd waarin zoveel kan, mogelijk is en erger nog niet meer nodig is. De werkelijke wereld wordt geheerst vanuit ego, oftewel haantjes gedrag. Hebben we dan helemaal niets geleerd? Oorlog is helemaal niet meer nodig en zo ook mishandeling van mens, dier en ja ook de natuur. Als ik mij ga verstoppen en niets doe, doe ik hieraan mee en dat voelt alles behalve goed. Als ik daar verandering in wil zien dan mag dat toch echt bij mijzelf beginnen en dat is mij al heel lang duidelijk. Ik leef een eenvoudig leven, heb respect voor het leven en draag mijn steentje bij als vegetariër/ veganist, scheidt mijn afval, ga voor tweede hands en kan zo nog wel even doorgaan. Ben ik perfect? Tuurlijk niet. Ik oordeel overigens, ik signaleer dingen zoals ik ze zie. Ook ben ik dankbaar, iedere dag weer uit ik dat alleen mag ik dat nog meer laten zien. Niet voor niets heb ik zoveel talent gekregen, talent is er om te delen om hiermee liefde te verspreiden. Liefde is nodig om de wereld te verzachten. Niet tot een zacht roze gekookt eitje, zover ook niet. Pit en uitdagingen zijn goed, daar leren we van. Warmer, verdraagzamer, eerlijker, vriendelijker? Oh yes! Alleen hoe en waarmee was mij tot voor kort nog een groot raadsel.
Achter de schermen was ik druk bezig met het ontwikkelen van mijn eigen online academie en daar bleef het een lange tijd bij. Mega veel content (eten) en ontwerpen en ideeën over de (her)verbinding geest-HART-lichaam (mijn appels) lagen op de plank. Het stroomde echter over, het was een overkill aan informatie dat door mijn hoofd spookten en zag het gewoonweg niet. Help, waarmee ga ik het doen en het verschil maken? Dat was de grote vraag, tot eindelijk een doorbraak plaatsvond nadat ik eerst met een goede vriendin een fijn gesprek had gehad om vervolgens nog dezelfde dag een coach-call met mijn business coach te hebben. Ja het was toch echt tijd om hulp in te schakelen en wilde het eigenlijk ook niet meer alleen doen. We zijn niet alleen en we hebben allemaal op zijn tijd leermasters nodig om ons te inspireren, te motiveren, te voeden en zoo belangrijk, waar nodig ons af te remmen om dichterbij onze missie, droom of waar je ook mee zit te ondersteunen. Het helpt ons met een objectieve kijk een situatie vanuit een ander daglicht te gaan zien. Een kleine nuance kan al leiden tot een magisch resultaat. Als ik naar een ander kijk, dan zie ik ook meteen the big picture terwijl degene zich helemaal blindstaart en het gewoonweg niet ziet. Echt hé, herken je het? Naar jezelf kijken is een ander verhaal, we maken het vaak zo complex en moeilijk te gelijk, terwijl één blik zoveel verandering ter weeg kan brengen. Om hulp hoeven alleen te vragen. Zoals ik al eerder in mijn eerdere tiksel schreef, ontvangen is het nieuwe geven. Dus ja, ik had een andere bril nodig, mijn favoriete roze bril voldeed niet meer. Dankbaar blijf ik nog steeds dat ik haar heb gedragen. Zo gezegd, zo gedaan en ik kan je zeggen, het kwartje viel, alles viel op zijn plaats. Ik zie het grote plaatje en ben niet meer te stoppen. Net dat kleine zetje had ik nodig om een big leap te maken. Springen dat durf ik wel, alleen hoe ik ging springen en wat ik mee ging nemen, dat was nog niet duidelijk en yes, nu wel!
Wat mij ook nu helder is geworden dat ik al zolang, zoveel jaar geleden al verschillende signalen heb gekregen, die ik gewoonweg heb gemist door het plaatje niet te zien. Ik kan er nu zo om lachen. En tijdje heb ik in Hongarije gewoond in een pittoresk dorpje met veel grond en groen daarom heen met mooie grote appelbomen. In de tijd fotografeerde ik veel en jawel ook de appels moesten het ontgelden. En weetje welke appel ik op de plaat heb gezet, een foto die ik nog steeds heb en mij bleef triggeren? Jawel een Elstar appel. Uren heb ik met zo'n appel in mijn handen gezeten en er naar zitten staren en bleef maar klikken. De appel is net geen rood, zit ook geel in, dat in het zonlicht mooi magenta kleurt. En daarna at ik ze op, zijn tevens mijn favoriete appels. Ook heb ik een sparkle in mijn ogen waar ik om bekend sta, meer hoef ik niet te zeggen toch?
Mijn innerlijke roze bril heeft plaatsgemaakt om de wereld in mij en om mij heen vanuit een nieuwe magenta bril te zien. Ze heeft mijn blik op scherp gezet en dat voelt toch zo goed! Krachtiger, pittiger dat past als een jas. Ik ben een krijgertje, is ook de betekenis van mijn naam. Ben geen meisje-meisje, meer een Diva dan een Barbie. Het nemen van deze stap verandert alles en niet alleen voor mijzelf. Ik besef mij dat het veel magischer en grootser is dan dat. Deze stap leid mijn weg naar iets dat zoveel grootser is dan dat. Door mijzelf te veranderen, help ik, motiveer ik, inspireer ik en draag ik bij in verandering bij anderen, om ook de wereld van hen door een andere bril te bekijken en hun leven anders te gaan inzien. Ja ik kan wel zeggen dat er een vernieuwde wereld voor mij is open gegaan. De cirkel is doorbroken en heeft ruimte gemaakt om haar te verbinden met anderen en om precies hetzelfde te doen, hoe groot of klein ook, de verbinding is er en daar gaat het om. Samen ben je sterk en liefde verbind, dat is soo hugh!
Het kleine dansende pittige meiske in mij dat zich zo graag wil laten zien gaat het nu toch echt doen. Ze is weer in beweging gekomen, volgt haar hart, heeft haar flow ontdekt, straalt als nooit te voren, ze danst en LEEFT! Ze komt je daar graag tegen, ook jij verdient het om te shinen. Waar? Waar je maar wilt.
En weetje waar een appel symbool voor staat? Wijsheid, liefde, vruchtbaarheid en onsterfelijkheid dat ook veel is gebruikt in drankjes, offers en rituelen. En als je een appel dwars doormidden snijdt ontstaat er een pentagram (een vijfpuntige ster). Ik heb mijn tanden in mijn Elstar appel gezet, voor welke appel kies jij? Kun je niet kiezen? Zie je het nog niet?
Vanaf 26 oktober a.s. gaan de deuren open van mijn academy en ga stap-voor-stap van start met cursussen & trajecten die je hierbij kunnen gaan helpen. Een community mag daarbij natuurlijk niet ontbreken, zodat je je kunt verbinden met anderen die net als jou de dezelfde weg bewandelen. En weet je wat zo cool is? Je kunt dan instappen voor een sparkling deal, zodat het enige dat een stap die je dan nog in de weg zit, ben jezelf en dat doe je door jawel, in beweging te komen. Ga je mee samen groeien naar mooie verbindingen in een liefdevollere wereld waarin je onder jouw voorwaarden volledig jezelf mag zijn.
Ben je nieuwsgierig geworden, wil je meer weten en als eerste op de hoogte gebracht worden? Meld je je dan aan voor mijn mailinglist. Wie weet zie ik je daar.
Dankjewel voor je tijd, namasté.
